Η ορθολογική διαχείριση των Αποβλήτων από Υγειονομικές Μονάδες (ΑΥΜ) διέπεται τόσο από τις αρχές προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, όσο και της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), η οποία δίνει έμφαση στην πρόληψη και ελαχιστοποίηση της παραγωγής και επικινδυνότητας των αποβλήτων.

Για την επίτευξη των ανωτέρω στόχων η ορθολογική διαχείριση όλων των κατηγοριών αποβλήτων των ΥΜ προϋποθέτει την τήρηση και εφαρμογή των ισχυουσών νομοθετικών διατάξεων.

Συγκεκριμένα :
1. Με το Ν. 4042/2012 (ΦΕΚ 24 Α’): «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος − Πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων κλπ.», έγινε η εναρμόνιση με την Αναθεωρημένη Οδηγία για τα απόβλητα 2008/98/ΕΚ.
2. Με την ΚΥΑ 146163/2012 (ΦΕΚ 1537 Β’): «Μέτρα και Όροι για τη Διαχείριση Αποβλήτων Υγειονομικών Μονάδων» βελτιώθηκε το θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των ΑΥΜ και η πλήρης συμβατότητα με την Οδηγία 2008/98 ΕΚ και το Ν.4042/2012.
3. Με την αριθμ. 33312/4110/03-07-2012 Απόφαση περί «Ειδικού Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων Υγειονομικών Μονάδων (ΕΣΔΕΑΥΜ)», τέθηκε ως στόχος η ανάπτυξη και εφαρμογή μίας ευέλικτης, οικονομικά βιώσιμης και αποτελεσματικής πολιτικής στον τομέα της διαχείρισης των ΑΥΜ, προσαρμοσμένης στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της χώρας. Αντικείμενο του ΕΣΔΕΑΥΜ αποτελεί κυρίως η διαχείριση των Επικινδύνων Αποβλήτων που παράγονται από ΥΜ (ΕΑΥΜ) και ο χωρικός προσδιορισμός των κατάλληλων εγκαταστάσεων για τη διαχείρισή τους.

Η διαχείριση των υγρών αποβλήτων προϋποθέτει την κατανόηση των διατάξεων της Οδηγίας 91/271/ΕΟΚ που αφορά στην επεξεργασία αστικών λυμάτων, όπως αυτή εντάχθηκε στην Ελληνική Νομοθεσία μέσω της Κ.Υ.Α. 5673/400/1997, κυρίως λόγω της κατηγοριοποίησης - ιεράρχησης που γίνεται και η οποία, πρακτικώς, υποδεικνύει τον επιτακτικό ή μη χαρακτήρα των έργων αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων. Η Οδηγία αυτή καθορίζει το απαιτούμενο επίπεδο επεξεργασίας, που πρέπει να παρέχεται από τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυµάτων, καθώς και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των απαιτούμενων έργων ανάλογα µε τον ισοδύναμο πληθυσμό του οικισμού ή της συνένωσης οικισμών και το είδος του αποδέκτη.