«Ο σεβασμός στο θεσμό της Δικαιοσύνης και των αποφάσεων των λειτουργών της είναι δεδομένος και απόλυτος. Όπως απόλυτος είναι και ο σεβασμός στη μνήμη των θυμάτων από τις φωτιές του 2007 και στον πόνο των οικογενειών τους που αναζήτησαν και αναζητούν την απονομή του δικαίου.
Ως αρχή δεν είναι στις προθέσεις μου να κρίνω τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης και δεν θα το πράξω και τώρα. Ωστόσο παραμένει ένα μεγάλο κενό και ένα αναπάντητο ερώτημα για κάθε λογικό και σκεπτόμενο άνθρωπο.
Το κεντρικό κράτος που είχε την κύρια ευθύνη για το σχεδιασμό, το συντονισμό, την έγκαιρη αποστολή και κατανομή των αναγκαίων πυροσβεστικών μέσων, ανάλογα με το βαθμό επικινδυνότητας των πυρκαγιών, (αεροπλάνα, ελικόπτερα, μηχανικά μέσα, εξοπλισμός και προσωπικό) καθώς και τη στήριξη των φορέων της αυτοδιοίκησης και των κρατικών υπηρεσιών με πόρους και μέσα, στο χρόνο και στην ώρα που πρέπει, προκειμένου να γίνει η καλύτερη δυνατή προετοιμασία στο στάδιο της πρόληψης και που ποτέ δεν ανταποκρίνεται επαρκώς, δεν έχει καμιά ευθύνη;
Δεν ήταν εκεί, δεν ενεπλάκη σε κανένα στάδιο την ώρα της κατάσβεσης, δεν εμφανίστηκε πουθενά, ήταν αόρατο;
Αλλά αν ήταν το κράτος απών, τότε πως παρέλασαν οι πάντες στην Ηλεία και ενεργούσαν, παρενέβαιναν, συντόνιζαν; Εκτός κι αν βρέθηκαν ως παρατηρητές ή απλοί σχολιαστές.
Προσωπικά είμαι, και είμαστε όλοι, στο πλευρό του Αντιπεριφερειάρχη Ηλείας Χαράλαμπου Καφύρα που βιώνει ένα Γολγοθά, νιώθει την εις βάρος του αδικία και το χειρότερο, αισθάνεται τη μοναξιά του εξιλαστήριου θύματος και θέλουμε να πιστεύουμε ότι στο δεύτερο βαθμό εκδίκασης θα έλθει η πλήρης του δικαίωση».
