«Ο ρατσισμός δεν προέρχεται από ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους, είναι η ΠΑΙΔΕΙΑ. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβήτηση.

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας, που φοβάται ή δεν σκέφτεται επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη.

Δεχόμαστε να είμαστε απάνθρωποι σε ευάλωτες ομάδες όπως φορείς του AIDS, στους ψυχικά νοσούντες πολλές φορές , από άγνοια, φόβο αλλά και τόσο ανθρώπινοι και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του ρατσισμού πάλι από άγνοια αλλά και από φόβο και από συνήθεια.

Και το κακό ελλοχεύει, χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή!

Οι άνθρωποι πρέπει να είναι ίσοι, με αισθήματα αλληλεγγύης και προσφοράς, ανεξάρτητα από θρησκεία, φυλή, χρώμα, ήθη και έθιμα.

Είναι απαράδεκτο και θλιβερό να προκαλούνται φαινόμενα περιθωριοποίησης, άγονες αντιπαραθέσεις και κατάργηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο ρατσισμός είναι ένα φαινόμενο που υπάρχει και εντείνεται στις μέρες μας, ακόμα και στις πιο σύγχρονες κοινωνίες. Παρόλο που υπάρχουν άνθρωποι που εκδηλώνουν έντονες τάσεις ρατσισμού, υπάρχουν και κάποιες χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του παρελθόντος που αγωνίστηκαν για την εξάλειψή του και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας. Δύο από αυτές τις φυσιογνωμίες είναι ο Νέλσον Μαντέλα και ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ που αξίζει να τους αναφέρουμε για το σημαντικό αγώνα τους στη καταπολέμηση του ρατσισμού.

Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ στον περίφημο λόγου «I HAVE A DREAM», έλεγε:

«Εκείνο για το οποίο η δική μας γενιά θα μετανιώσει πικρά δεν θα είναι τόσο η σκληρότητα και οι αδικίες των κακών ανθρώπων, όσο η απαράδεκτη σιωπή των καλών…»

Μπορεί για την ισότητα των ανθρώπων να έγιναν πολλοί αγώνες και να κερδήθηκαν αναμφισβήτητες νίκες.

Τα φαινόμενα αναβίωσης ρατσισμού στις μέρες μας δείχνουν το αίτημα για ισότιμες σχέσεις ανθρώπων και λαών, για σχέσεις απαλλαγμένες από διακρίσεις και αδικίες παραμένει πάντα ανοιχτό και επίκαιρο. Γι’ αυτό είναι καιρός να ευαισθητοποιηθούμε και να δράσουμε γρήγορα όλοι, ώστε να συμβάλλουμε στην αντιμετώπισή του και κατά συνέπεια στην εξάλειψή του. Ιδιαίτερα η νέα γενιά θα πρέπει να βοηθήσει όσο μπορεί και όχι να σωπάσει ώστε να γίνει παράδειγμα και τους άλλους. Να είναι η φωνή μέσω της οποίας ο λαός θα ξεσηκωθεί ενάντια στις ρατσιστικές αντιλήψεις κάποιων.

Γιατί είναι υποχρέωσή μας να βοηθήσουμε ώστε κάθε άνθρωπος να ζει ελεύθερος σε μια κοινωνία που δεν θα υφίσταται τις διακρίσεις και το ρατσισμό».